Door: René Röell
In oktober start de nieuwe permacultuurcursus bij Permacultuur Centrum Nederland. Daar zijn we best wel trots op want we hebben veel tijd gestoken in het maken van een nieuw ontwerp voor de cursus. Zowel de inhoud als de vorm hebben we aangepast. Daarmee hopen we de permacultuurfilosofie nog beter te kunnen overdragen en dan met name de achterliggende principes van systeemleer en ontwerpmethodologie. Daarnaast willen we bereiken dat die filosofie breder toepasbaar wordt en dat er naast de traditionele (moes)tuinontwerpen meer aandacht komt voor het ontwerpen van sociale en economische systemen.
Bij de vernieuwing hebben we ons vooral laten leiden door de vragen: Wat heeft deze tijd nodig? En hoe kan permacultuur daar een antwoord op geven?
Voor ons staat inzicht in de samenhang der dingen voorop. Om geïnformeerde keuzes te maken is het noodzakelijk om te begrijpen waar we vandaan komen en hoe we op dit punt beland zijn. Hoe hebben de Aarde en het leven op Aarde zich in co-evolutie ontwikkeld? Welke keuzes heeft de mensheid in haar geschiedenis gemaakt? Welke economische modellen hebben ons denken over welvaart en ontwikkeling in de laatste eeuwen vorm gegeven? In deze tijd is het vooral nodig dat we het verband gaan zien tussen de vele problemen waar we mee kampen.
Op de tweede plaats denken wij dat er veel verbeeldingskracht nodig is om met nieuwe antwoorden te komen. “You can analyse the past, but you have to design the future” , is een bekende uitspraak van de Britse psycholoog Edward DeBono. Hij bedoelde daarmee dat we onze toekomst naar onze wensen en verlangens dienen in te richten en niet op basis van extrapolatie uit het verleden. Meer van hetzelfde ofwel lineair, oorzaak-gevolgdenken gaat ons niet gelukkiger maken. Het is weliswaar gangbaar en vertrouwd en je weet wat je krijgt maar dat is in deze tijd nu juist het probleem. We hebben geen technische oplossingen nodig, maar creatieve oplossingen die voortkomen uit het scheppende deel van ons brein. Wat willen we eigenlijk? In wat voor wereld willen we leven?
Vanuit de permacultuurfilosofie streven we naar herstel en regeneratie van natuurlijk en sociaal kapitaal. Maar dit is nog te algemeen; het hoe en wat vraagt verbeeldingskracht en vindingrijkheid. En dat houden we in de opleiding voortdurend in ons achterhoofd.
Ten slotte vinden wij handelingsperspectief erg belangrijk. We willen met permacultuur handvatten bieden om de algemene zorgen over Aarde & mensheid om te zetten in positieve actie. Daarbij blijkt dat succes meer en meer een kwestie is van goed samenwerken. Zowel bij het maken van een ontwerp als bij het uitvoeren van een ontwerp werken we samen; met huisgenoten, met buurtgenoten, met gebruikers, met stakeholders, met klanten en met de rest van de samenleving. De premissen voor goede samenwerking zijn daarom net zo belangrijk als de premissen voor het ontwerp zelf.
Daarom hebben we ook de vorm van de cursus vernieuwd.
- De cursus bestaat uit drie blokken; dat levert voor deelnemers meer flexibiliteit op.
- Docenten van de cursus werken samen, wat een garantie is voor meer dynamiek en afwisseling.
- We hebben financiële drempels zoveel mogelijk weggenomen; iedereen moet kunnen meedoen!
- En op de lesdagen zal het veel gaan over uiteenlopende voorbeelden uit de praktijk van alledag. Wij willen ècht de verlammende kloof overbruggen tussen wat we dagelijks zien en ervaren en wat we denken dat wenselijk is!
We zijn trots op het resultaat tot zover maar we realiseren ons dat het zeker niet af is; zoals met elk permacultuurontwerp is de praktijk de belangrijkste toetssteen. We nodigen deelnemers aan de cursus uit om bij te dragen aan verbetering en doorontwikkeling.