Permacultuur Centrum Nederland is een werkgemeenschap van permaculturisten, die zich inzet voor een nieuw verhaal over onze toekomst.
Voor wie?
Als werkgemeenschap van permaculturisten richten wij ons op personen en organisaties die actief willen bijdragen aan het scheppen van dit nieuwe verhaal. Het maakt daarbij minder uit wat voor project of activiteit je precies in gedachte hebt. Permacultuur gaat wat ons betreft vooral om de mindset waarmee je dingen tracht te realiseren.
Hoe?
Op basis van permacultuur als holistisch ontwerpsysteem willen we de inzichten en praktische handvatten aanreiken die nodig zijn om stappen te zetten.
Educatie, kennisoverdracht en advisering zijn dus de belangrijkste middelen, waarbij we altijd hoofd, hart en handen proberen aan te spreken; het gaat niet alleen om kennis maar ook om de wil en de kracht en om de praktische uitvoering.
En daar voegen we goede samenwerking als nevendoel aan toe, want in het scheppen van een nieuw verhaal hebben we goede samenwerking hard nodig.
Contact
Voel je je aangesproken tot dit verhaal of wil je meer informatie, neem dan vooral contact met ons op via mail@permacultuur.org.
Bestuur van de stichting
René Röell
Jet Effting
Mijnke Janssen
Docenten
René Röell
René (1962) is een van de docenten sociale permacultuur. Hij heeft een achtergrond in de biologie en is na zijn promotie wetenschapsgeschiedenis gaan werken bij een adviesbureau voor milieu en duurzaamheid. Na een opleiding tot natuurgeneeskundig therapeut raakte hij in 2010 betrokken bij het Permacultuur Centrum Nederland.
In 2014 heeft hij zijn PDC gehaald bij Aranya in Engeland en in 2015 een certificaat Sociale Permacultuur bij Robyn Francis. In 2023 volgde hij de opleiding Evolutionaire Psychologie voor Professionals bij Max Wildschut en in hetzelfde jaar de CLIPS-training van het Global Ecovillage Network.
In Zutphen heeft René aan de wieg gestaan van diverse projecten, zoals Transition Town Zutphen, het Bijenlint en Stadslandbouw. Momenteel woont en werkt hij in Arnhem is hij als mede-initiatiefnemer van Héérlijk van Hier betrokken bij de beweging voor lokaal voedsel.
Vanuit zijn brede ervaring wil hij groepen en initiatieven in het maatschappelijke verder helpen met scholing en advies op basis van permacultuur. Zijn motto daarbij is:
“We moeten ons organiseren op een manier die past bij de idealen waarvoor we staan. Dat betekent behalve dat we effectief willen zijn in onze taak, ook dat we menselijke organisaties willen creëren, waarin vertrouwen weer het natuurlijke uitgangspunt van de samenwerking is. Alleen zo kan de inzet en inspiratie ontstaan die nodig is voor daadwerkelijke verandering.”
Caroline Siepman
Caroline (1970) is een van de docenten sociale permacultuur. Zij is van oorsprong logopedist. Communicatie en verbinding vormen in haar leven een rode draad. Zij werkte 15 jaar in het speciaal onderwijs voor kinderen met ernstige spraak-taalproblemen en slechthorende kinderen. Later volgde zij een opleiding tot kindercoach en daar leerde zij vooral ‘blijven bij wat er is’.
Eerst observeren (zien, horen en voelen) wat er speelt en dan pas actie ondernemen en alleen als dat echt nodig is, is ook een van de permacultuur-ontwerpprincipes.
Vanaf 2015 zat zij 9 jaar lang in de redactieraad van Permacultuur Magazine. In 2015 volgde zij een vierdaagse cursus sociale permacultuur bij Permacultuur Centrum Nederland. Sociale permacultuur is voor haar een manier om de voorwaarden te scheppen voor het ontstaan van een nieuwe, duurzame cultuur van vertrouwen en verbinding.
“Dit vraagt van ons dat we ons kwetsbaar opstellen, dat we spreken vanuit ons hart en diep luisteren zodat iedereen zich gehoord kan voelen. Zo kunnen we de groepsintelligentie aanboren die noodzakelijk is om de uitdagingen op onze planeet aan te gaan.”
Marc Siepman
Marc (1973) geeft sinds 2013 onvoorwaardelijk lezingen cursussen. Aanvankelijk alleen over de bodem, maar later ook over economie en systeemdenken. Deze aspecten voegt hij toe aan de permacultuurcursus.
Hij vertaalde drie boeken: Het Bodemvoedselweb (2014), Bodem in Balans (2015) en Mycorrhizale Schimmels (2021). Hij schrijft artikelen, blogs en columns. Momenteel schrijft hij zelf een boek: Een web van onderlinge afhankelijkheid.
“We zijn hier om te ontwaken uit onze illusie van afgescheidenheid.”
Thích Nhất Hạnh
Louise van der Stok
Louise (1987) is geïnteresseerd in het hele plaatje. Ze studeerde bos- en natuurbeheer om kennis over landschap en ecologie op te doen maar richtte haar afstudeeronderzoek op de vraag hoe inheemse manieren van leren en leven kunnen bijdragen aan een regeneratief onderwijssysteem in het Westen.
De verandering naar een duurzame samenleving heeft technische, fysieke aspecten maar ook culturele en innerlijke aspecten.
Voor Louise komen deze samen in de ontwikkeling van voedselbossen. Naast de ontwikkeling van voedselbossen houdt ze zich ook bezig met onderwijsontwikkeling en natuureducatie. Het is haar persoonlijk missie om wilde planten weer als waardige bondgenoten in ere te herstellen.